Dilettantisme
Hydrologen koesteren, zonder het zelf te weten, een groot geheim, dat van groot belang is als je winvelden wilt ontwerpen op basis van foutloze diagnoses.
Het viel V. Klemes, in 1986 op dat er sprake is van: 1Dilettantism in hydrology.
Niemand kon zien wat er in de watervoerende laag gebeurde. Men beschikte weliswaar over de ligging van alle goed en slecht doorlatende lagen, als resultaat van seismologisch onderzoek, en de geologische afkomst van het sediment wordt ook bepaald, maar de parameters die in de grondwaterformules gebruikt worden, zoals de doorlatendheid K, wordt afgeleid uit een pompproef in de veronderstelling dat de Laplace voorwaarden voldaan worden, daarbij worden grondwaterformules en soms ook de tijdreeksanalyse, gebruikt, die stuk voor stuk waren afgeleid van de veronderstelling dat de Laplace voorwaarden worden voldaan, terwijl dat niet het geval is vanwege het schaal effect in de watervoerende laag.
Op die manier kloppen de resultaten van
het hydrologische onderzoek, zelfs als ze fout zijn.
Bovendien kon je daardoor ook gewoon grondwaterformules (blijven) gebruiken.
Daardoor dacht het bevoegde gezag de waarheid in pacht te hebben. Maar er is geen grip op de grondwaterstroming, en de diagnoses waarvan gedacht werd dat ze correct zouden zijn, waren dat in het geheel niet.
In 1993 werd een zeer interessant Symposium in Delft georganiseerd ter gelegenheid van het afscheid van prof. J. van Dam, waar alle leermeesters aanwezig waren.
Ir. W. Cramer, verzorgde een zeer interessante voordracht waarin het refereert aan de consequenties van het feit dat de Laplace voorwaarden niet geldig zijn: Het grondwater kruipt waar het niet gaan kan. Maar in die tijd was het not done om te twijfelen aan de geldigheid van de Laplace voorwaarde.
- Klemes, V., 1986. Dilettantism in hydrology. Water Resources Research, vol. 22, nr. 9, p. 177-188