Follow the Money

Het is zéér ongebruikelijk dat universiteiten zoals de Wageningen Universiteit, een blad als Follow the Money beloont voor onderzoek op bestelling, om het eigen onderzoek te promoten. Er wordt, zonder het volledige overzicht op te stellen, geschreven:
De sector die ons allen van oudsher voedt, legt een steeds grotere druk op de schaarse ruimte. Onze bodem raakt vergiftigd, het drinkwater vervuild en het aantal epidemieën neemt toe. De stikstofcrisis noopt tot steeds harde keuzes tussen veeteelt en andere behoeften in het land.

Ik heb zojuist laten zien dat er onnodig, grote hoeveelheden stikstof in de bodem terecht komen als gevolg van dilettantistisch ontworpen water winvelden die niet voldoen aan de eisen die het assimilatie predicaat stelt, bovendien zijn het verslechteringsverbod en de stikstofdepositie niet bruikbaar als criterium om de natuur te herstellen.

De consequentie van dit geheel is dat er een hele keten van causale verbanden ontstaat, die wordt aangestuurd door het verminderen van de gewasverdamping met waarden variërend van 34% tot 95%, het zijn deze effecten die zorgen voor de klimaat verandering. Het gaat er niet om dat de Box-Jenkins trendanalyse niet toepasbaar is, maar om het wegvallen van de gewasverdamping als gevolg van de meekoppeling die versterkt wordt door het potentiaal verschil tussen source en drain. Dit effect moet ook bij Rijkswaterstaat, bekend zijn want heel veel grote rivieren wateren via ons land af.

Doelgericht en zéér effectief

Door het probleem heel gericht te analyseren, ontstaat een oplosbaar probleem, waar vele universiteiten en onderzoekinstituten, voortvarend aan bij kunnen dragen door kennis uit te wisselen, niet alleen voor Nederland maar voor alle landen wereldwijd.

Daardoor ontstaat een manier van werken waarmee een significant deel van de oorzaak van het klimaat probleem door één land extreem effectief aangepakt wordt, waardoor er ruimte ontstaat voor een verdere verduurzaming van de samenleving.

Deze keten, beschrijft bij 2. een verminderde opname van CO2 als gevolg van de verminderde groei van de gewassen en eindigt met een onbedoelde uitstoot van CO2 door verbranding van de droge stof uit de gewassen.

Ik vat het effect van deze hele keten als volgt samen: Door de afname van de groei van gewassen als gevolg van de verlaging van de grondwaterspiegel ontstaat een hele lawine van causale effecten, in landbouw en natuurgebieden, die zorgt voor een meekoppeling die samengaat met een instabiliteit en eindigt met natuurbranden die er uiteindelijk voor zorgen dat alle stralingsenergie die in brandbare en verdroogde gewassen is opgeslagen, vrijkomt. Daarbij ontstaat wereldwijd ook nog eens een enorme uitstoot van CO2.

Dit hele proces, dat ontstaat als gevolg van de winning van water, is instabiel als zal worden aangetoond, en moet beheerst worden om een grootschalige verandering van het weer, het klimaat en óók de toekomst van de drinkwaterwinning veilig te stellen in alle landen van de EU en de wereld.

Dat kan het best met behulp van een industrieel project, dat via een wereldwijd intellectueel eigendom, in handen van de EU, een vliegende start kan maken.

Door de mest verliezen naar de bodem van 34% en 95% zetten de gewassen zoveel minder koolzuurgas CO2 om in zuurstof O2 dat daardoor de CO2 emissie van TATA steel, de grootste CO2 uitstoter, voor ~50% en ~150% gedekt wordt.

Nederland zet grote stappen in de energietransitie door meer gebruik te maken van zon en wind voor het opwekken van energie. Daarvoor zullen we op de korte termijn keuzes moeten maken om op de lange termijn te kunnen profiteren van deze nieuwe, schone energie bronnen. Dan is er om het concept van wind op zee te ontwikkelen, naast kennis, ervaring en werktuigen, onder andere staal, koper en verf nodig voor investeringen in de energietransitie. Ook de hernieuwde vraag naar defensie materieel kunnen we niet negeren. Dan is het niet handig om staalfabrieken, op basis van een natuurvergunning, vroegtijdig te sluiten als ze permanent open kunnen blijven als we dankzij nieuwe ontwikkelingen, kunnen beschikken over goedkope elektriciteit van wind op zee. 

Het goede nieuws

Het goede nieuws is dat we de stikstofcrisis in een paar weken kunnen afsluiten, dus nog vóór de formatie van een nieuw kabinet.

Daarbij zorgen we ervoor dat er geen compensatie vergoedingen meer nodig zijn, als er hoogwaardige winvelden met een AI-systeem worden toegepast die de noodzakelijke en voldoende voorwaarden voldoen, ook in het extreem complexe geval van een hydrologie hellend. Water winvelden kunnen een toestand aannemen waarin ze veel schade veroorzaken. De hoogwaardige winvelden zijn, als hun realisatie voorwaarden ruim genoeg voldaan worden, altijd zelf herstellend.

Dit is van grote waarde voor de toekomst van onze waterleidingbedrijven, die er nu niet goed uitziet doordat het kraanwater steeds vaker en op steeds meer locaties 3 minuten moet worden gekookt voor consumptie.

Dit goede nieuws is mogelijk doordat er in het verleden geen aandacht is besteed aan de wetenschappelijke integriteit. Op dit moment bestaan er 3 verschillende theorieën die de achteruitgang van de natuur verklaren. Daarbij geeft de stikstof depositie een verklaring gebaseerd op een beleid afgeleid van de bodem, dat strijdig is met alle bekende theorieën. Omdat we willen dat de wetenschappelijke kennis groter wordt, moeten leermeesters en studenten nog voordat ze een nieuwe theorie formuleren, literatuur onderzoek doen, om te voorkomen dat er steeds meer onbewezen theorieën komen. Het minste wat gedaan moet worden, is het maken van een onderscheid tussen een hypothese en een nieuw resultaat van onderzoek. Maar als er bij een winveld een volume van 9Mm³/jaar of minder verdwijnt door meekoppeling, dan geeft het geen pas dat Follow the Money, die onderzoek doet op bestelling van de Wageningen Universiteit, opgewonden meld dat een groot melkvee bedrijf failliet gaat. Terwijl de WUR, met hulp van de ministeriele stikstof commissie een beleid uitstippelt gebaseerd op de hypothese dat de stikstofdepositie het probleem veroorzaakt ik heb nu al 2 bewijzen gegeven waaruit het tegendeel blijkt. Het zal blijken dat  het niet mogelijk is om de ideale plaatsing van pompputten te bepalen bij een hydrologie hellend, bovendien is er niets beter dan een gespreid winveld voor een hydrologie hellend en horizontaal. Zowel voor hellend alsook voor horizontaal is de toevoeging van een AI systeem een must voor grootschalige winvelden als we gelijktijdig ook het assimilatie predicaat willen voldoen om het natuurdoel, het beheersen van extreem weer, en de klimaat verandering willen realiseren.

Een zoektocht naar nieuwe verdienmodellen, gefinancierd met 25.000.000.000 € mag niet leidend zijn voor de vormgeving van het wetenschappelijke onderzoek.

Ik heb laten zien dat het een klein foutje, met meekoppeling, grote gevolgen heeft voor de bruikbaarheid van wetenschappelijk onderzoek. Daarom moet de wetenschap altijd zo ingericht worden dat alle onderzoekers gelijke kansen krijgen. Voor ons democratisch bestel en voor een goed functionerend rechterlijk systeem is het enorm contra productief dat er op grote schaal wordt gewerkt met wetenschap op bestelling en bevriende actiegroepen die rechtszaken starten. De mogelijkheid om Nederland op slot te zetten, mag niet gebuikt worden om falend onderzoek, te steunen. Met deze publicatie wil ik een belangrijke bijdrage lever en aan het oplossen van de klimaat vraagstuk, in de meest algemene zin, maar ook de wetenschappelijke argumenten aanreiken om zo snel mogelijk het door wetenschappers gecreëerde stikstof probleem achter ons te laten.

Daarom werd er op grote schaal gebruik gemaakt van puntwinningen. Deze waren eenvoudig van structuur, en hebben, afgezien van de grote mest verliezen naar de bodem als gevolg van de transportverlaging, een bewezen geachte betrouwbaarheid.

Door de mest verliezen naar de bodem werden de waterleiding bedrijven uiteindelijk geconfronteerd met een groot mest verlies naar de bodem, dat gemiddeld 204/604 → 34% is, en zelfs 95% bij de standplaats vergelijking, met een bijbehorend grote af te dragen compensatie vergoedingen.

Omdat er in andere EU landen meestal geen compensatie vergoeding uitgekeerd hoeft te worden, en het niet duidelijk is of de noodzaak tot afdracht, goed gecommuniceerd is bij de privatisering van vele waterleidingbedrijven, was er een grote wil om deze vergoedingen te mitigeren.

Zo ontstond het concept van de achtergrondverlaging een effect dat niets anders blijkt dan de stationaire winningsverlaging voor een hydrologie horizontaal. Deze verlaging kon volgens vele hydrologen niet verklaard worden en zou buiten de schuld van de waterleidingbedrijven zijn ontstaan, maar uit de naam winningsverlaging en de bijbehorende berekening, blijkt dat het om valse denkbeelden ging die aan de bestuursrechter voorgelegd werden. Dit was voor het eerst dat ik kennismaakte met de tussenkomst van de rechterlijke macht om, via toepassing van valse stellingen (de achtergrondverlaging), de winst te kunnen vergroten.

Door 0.2 .. 0.4m bij de hoogte van de gemeten grondwaterstand op te tellen, terwijl de afstand {ll, l} in de ordegrootte van 0.25m is voor zandgronden, werd de uit te keren compensatie vergoeding in veel gevallen nihil, maar het probleem van de veel te grote mest verliezen naar de bodem blijft, zoals uit het hierboven beschreven causale verband blijft, gewoon bestaan.

Omdat het gaat om kennis die ver over grenzen van klassieke vakgebieden gaat, is het belangrijk dat wetenschappers verbonden aan universiteiten en kennisinstituten, het volledige overzicht, goed beschrijven om hun activiteiten te kunnen onderbouwen en ook onderling op elkaar af kunnen stemmen.

Als de waterleiding bedrijven en de natuurorganisaties eisen in rechtszaken dat de KRW-doelen gehaald worden, dan zullen zij er ook voor moeten zorgen dat het monitoring programma onderscheid kan maken tussen de som van alle verliezen naar de bodem: {osmose verlies + assimilatie verlies} enerzijds en het bemesting verlies anderzijds., juist dát was prima in orde bij de agro-hydrologen.  Het RIVM helpt de waterleidingbedrijven door de meetresultaten naar een laboratorium te sturen dat de stikstof concentratie meet. Vervolgens wordt, als regel, op basis van de standplaats (agrarisch of natuur) door het RIVM en de waterleidingbedrijven, geoordeeld over een 'plausibele' herkomst van de stikstof. Op die manier werd de schadeberekening van prof. R.A. Feddes omzeild en omdat de ACSG is ondergebracht bij de BIJ12 organisatie, die Nederland om de eigen belangen te dienen, op slot zet hebben we een wetgeving gekregen die, met een pennenstreek, zonder tussenkomst van het parlement, of de regering, vrij gemaakt kan worden van de afdracht van compensatie vergoedingen.

Samenwerken

Wie het proces van de natuur goed heeft begrepen weet dat er een samenwerking nodig is tussen agrariërs en de waterleidingbedrijven om de causale oorzaak van een overschrijding van het KRW-doel vast te kunnen stellen, zeker als het waterleidingbedrijf via vergunningen, de vrijheid heeft of neemt, om het assimilatie predicaat niet te voldoen. Dit is belangrijk want met het verlagen van de stikstofdepositie kan het mest verlies naar de bodem maar voor een paar procent beïnvloed worden. Dit laat opnieuw, en geheel onafhankelijk van conclusie 1, zien dat het herstel van de natuur, door reductie van de stikstofdepositie niet mogelijk is. De standplaats vergelijking is in deze context belangrijk omdat we uit het achterblijven van de groei kunnen zien dat hmv << l was, waardoor we weten dat er grote assimilatie verliezen zijn ontstaan, waardoor een grote verdroging van natuur en landschap is ontstaan, die samengaat met het uitvallen van de gewasverdamping.

Niet stationair gedrag

Als we het areaal A van het gespreide winveld met effectieve winningsstraal R delen door het areaal a van het kleine winveldje met effectieve winningsstraal ρ dan komt daar een waarde 21 uit voor de winvelden die ik geschetst heb. De waarde van ρ is ongeveer gelijk aan 3D met D de (effectieve) dikte van de watervoerende laag.

In de afbeelding zien we om te beginnen de winningsverlaging van 0.18m. Deze is iets kleiner dan 0.2m omdat indertijd de neerslag nog 0.75m/jaar was terwijl deze nu 0.8m/jaar is. Bovendien zien we twee onttrekkingskegels, die vanaf 2.5km tot 6km kwel water af kunnen geven aan sloten om de grondwaterspiegel aan het begin van het teeltseizoen te kunnen stabiliseren.

Maar let goed op, de winningsverlaging treedt overal op. De groene kegel van de transportverlaging, die geldig is aan het begin van het teeltseizoen, komt daardoor, anders dan afgebeeld door G.W. Bloemen, aan het eind van het teeltseizoen, overal 0.8m lager te liggen. Daardoor is er nergens meer contact met de onderkant van de sloten, waardoor de grondwaterspiegel niet meer gestabiliseerd wordt op een bepaald niveau. Feitelijk wordt onder zulke omstandigheden de neerslag gereserveerd voor kwel gewoon rond de pompput gewonnen, die in een wijde omgeving van de effectieve winningsstraal R, uit zou moeten treden ter stabilisering van de hoogte van de grondwaterspiegel. In dat geval draagt het (gedeeltelijk) uitvallen van de gewasverdamping in een steeds grotere straal r rond de pompput, ook bij aan de stabilisatie van de grondwaterspiegel.

Wie nog beter kijkt naar systemen van dunne watervoerende lagen ziet dat ze een gedrag hebben dat overeenkomt met het gedrag van een halfgeleider, die schaal kenmerken heeft en signalen kan versterken.

In landen met veel plastic badjes en/of hotels met zwembaden, ontstaat een stap in de vraag naar grondwater ∆Q die hoger is, dan de gemiddelde waarde die stationair gewonnen kan worden, in het voor de gewassen vaak kritieke begin van het teeltseizoen. In die gevallen wordt het water eerst gewonnen uit de cilinder C(ρ). Nog voordat de hoogte van onttrekkingskegel voor het nieuwe debiet bij de pompput is bereikt, ontstaat een golfvoortplanting als getoond in de afbeelding, die start bij de pompput en samengaat met een terugkerende golf. Daarbij doorloopt de effectieve winningsstraal r steeds grotere waarden, totdat er een overgang komt naar het oorspronkelijke debiet. Als we de verschillen in de watervraag Q beschrijven met een blokgolf, meten we bij een winveld met een areaal A, dat bijvoorbeeld 21x groter is dan het areaal a van de cilinder C(ρ) met de pompput, een trapezium vormig golf verschijnsel, met flanken die 1/21 van de periode opspannen. Op afstand van de pompput ontstaat een driehoekgolf. Deze effecten treden voor een hydrologie horizontaal niet op bij een gespreide winning. Maar bij een hydrologie hellend kan een spontane oscillatie optreden, uitsluitend al als gevolg van de assimilatie winning, en dat kan ook bij een grootschalige puntwinning bij een hydrologie horizontaal.

Hydrologie hellend

Water winning is daardoor moeilijk. Het mag duidelijk zijn dat aanzienlijke oscillaties in het hydrologische systeem het onmogelijk maken om het assimilatie predicaat te voldoen, nodig om kristalhelder grondwater, vrij van ongewenste, stoffen en bacteriën, te kunnen winnen.

In dat geval wordt de natuur wél herstelt en wordt de winning van grote hoeveelheden kristalhelder grondwater mogelijk, zal er geen extreem weer meer zijn en stopt de klimaat verandering voor een substantieel deel, doordat we niet toestaan dat de gewasverdamping en daarmee de omzetting van koolzuurgas CO2 naar zuurstof O2, kleiner wordt.

Hiermee lossen we gezien vanuit het perspectief van het hertstel van de natuur, Het grootste euvel, de diepte ontwatering op, mits we de benodigde winvelden óók in de praktijk, voor alle plaatsen (x,y) in het winveld en alle tijdstippen (t), kunnen realiseren, deze aanvullende voorwaarde noem ik de voldoende voorwaarde.

Wie nog beter kijkt naar systemen van dunne watervoerende lagen ziet dat ze een gedrag hebben dat overeenkomt met het gedrag van een halfgeleider, die schaal kenmerken heeft en signalen kan versterken.

De waarnemingen werden zo vreemd gevonden dat een onderzoeker uit de onderzoeksgroep van prof. R.A. Feddes, die op het punt stond om een grote ontdekking te doen, werd ontslagen op verzoek van een externe partij. Dat was niet bepaald behulpzaam om het vakgebied der hydrologie verder te kunnen ontwikkelen.

1. Klemeš, V., 1986. Dilettantism in hydrology. Water Resources Research, vol. 22, nr. 9, p. 177-188

Conclusie 1 toont op een pijnlijke wijze dat het doel van het onderzoek jammerlijk is mislukt. We hebben 25.000.000.000 € uitgegeven terwijl de natuur niet hersteld werd.

Gelijktijdig wordt het natuurgebied Stroothuizen dat in de jaren 60 van de vorige eeuw, met dezelfde werkwijzen, hersteld werd, in verband met de aanwezigheid van de drinkwaterwinning Rodenmors, opnieuw hersteld.

Na afloop geeft dhr. Johan Remkes een persconferentie, waarin hij aangeeft dat hij zich de bemiddeling anders had voorgesteld, omdat de partijen zo vasthoudend waren geweest.

Mest is een essentiële voedingsstof van alle planten en gewassen, die zonder verliezen door assimilatie wordt opgenomen door het wortelgestel, mits er gelijktijdig ook water en lucht aanwezig is. Hier hebben we een expressie met drie factoren: A, B, C maar geen van deze factoren kan de waarde waar of vals aannemen. De hoogte van de grondwaterspiegel hmv, ten opzichte van het maaiveld beschrijft voor alle plaatsen (x,y) en tijdstippen (t) de toestand van de grondwaterspiegel, die net als de wortellengte (w), bepalend is voor de aanwezigheid van lucht en water, en daarmee ook voor de maximale groei die het gewas kan realiseren. In het hoofdstuk het proces van de natuur wordt dit op een relatief hoog niveau van abstractie nader uitgewerkt. Dit resulteert een causaal verband, beschreven door de assimilatie curve met de volgende karakteristieke waarden van de grondwaterspiegel {... ll, l, h, hh ...}(w).

Veel meer detail is te vinden in het hoofdstuk assimilatie.

Wetenschappelijke integriteit

Universiteiten worden gefinancierd om de wetenschappelijke kennis uit te breiden, opdat volgende generaties studenten kunnen profiteren van voorgaand onderzoek. Kenmerkend voor al het onderzoek van de klimaatraad, is dat er nooit rekening wordt gehouden met de hoogte van de grondwaterspiegel hmv, in relatie tot het assimilatie predicaat. Dat predicaat stelt dat er geen mest naar de bodem verloren gaat als de grondwaterspiegel hmv zich beweegt in het interval b.g.{l,h}(w), met b de bodem, g het gewas, {l,h} het interval met als typische laagste, hoogste waarde {-1.4,-0.4}m -mv. 

De volgorde der dingen



Wie denkt dat kennis duur is

Weet niet wat domheid kost, stelt het aforisme van Alexander Rinnooy Kan.

Maar het echte ongemak komt voort uit gebrek aan kennis binnen het vakgebied der hydrologie. Al 200 jaar weet niemand dat de vergelijking van Pierre-Simon Laplace op een grote schaal niet toegepast mag worden voor systemen met dunne watervoerende lagen. Iets dergelijks was ook het geval met de vergelijking van Maxwell in het vakgebied der elektrotechniek. Daar gaat het om echo's die de mobiele telefonie onmogelijk maken als er geen passende voorzieningen worden getroffen in elke telefoon.

Als je niet weet wat je niet weet, moet je heel zorgvuldig werken om de fout te kunnen vinden, die het volledige overzicht van het vakgebied der hydrologie ontsluit. Dat is natuurlijk niet de gedroomde taak van een pas geprivatiseerd waterleidingbedrijf, maar zij zijn wel geïnteresseerd in een werkbare wetgeving voor hun bedrijfsactiviteiten.

In de paragraaf noodzakelijk en voldoende beschrijf ik de realisatie van een winveld dat geen schade veroorzaakt aan landbouw en natuur, mits de a priori en a posteriori realisatie voorwaarden voldaan worden. Op basis van statistische gegevens van de neerslag als functie van de tijd (t) en de hoeveelheid neerslag, met als doelbestemming, (winbaar, assimilatie, kwel) waarbij het kwelwater wordt ingezet om de hoogte van de grondwaterspiegel elk begin van elk nieuw teeltseizoen op peil te houden, zijn hoogkwalitatieve winvelden, met een AI systeem het antwoord op alle problemen. Daarbij gebruikt het AI systeem de kennis afkomstig van de a priori realisatie conditie om de a posteriori realisatie, te kunnen voldoen.

Terwijl ik leer, om te koken, zegt mijn vrouw, je moet niet altijd komen met excuses waarom je het niet goed doet, dan leer je het nooit. Ze heeft gelijk, maar dat is wel een menselijke reactie, die ik ook zie in de vakgebieden der hydrologie, ecologie en de klimatologie. In het voorgaande heb ik een schets gegeven van de realisatie van een winveld dat géén schade veroorzaakt.

In de jaren 60 van de vorige eeuw, waren er bij banken en soms ook bij een universiteit, enkele mainframe computers opgesteld in grote zalen van rekencentra. Die mainframes met ringkerngeheugens van 1 miljoen bytes, en rekensnelheden van 1 miljoen instructies per seconde waren niet krachtig genoeg, om hoogwaardige winvelden te kunnen realiseren. Door een te grote verlaging van de grondwaterspiegel is de winning van grondwater altijd samengegaan met mest verliezen naar de bodem, waar waterleidingbedrijven overal in de wereld altijd veel last van hebben gehad en dat wordt alleen maar erger bij schaal vergroting.

---------------------------------------------------Daarom werden bij voorkeur puntwinningen toegepast, die als regel een zeer grote winningsverlaging hebben en daardoor veel schade veroorzaken.

, l schade en het was niet leuk om een deel van de winst af te staan aan de getroffen agrariërs. Toen er wetgeving kwam die de afdracht van een compensatie vergoeding voorschrijft, werd daar schoorvoetend gehoor aan gegeven. Maar iets heel fundamenteels werd niet begrepen. Buiten het interval {l,h} kan het gewas in landbouw en natuurgebieden de mest niet meer volledig opnemen en buiten het interval {ll,hh} kan helemaal geen mest meer worden opgenomen.

Omdat in bossen de wortels langer zijn, treedt dit effect in sommige natuurgebieden, minder op. Maar natuurbeheerders die hun bos hebben omgezet in heide krijgen wel te maken met het feit dat de heide afsterft door natuurlijke selectie tussen soorten met langere wortels, zoals bijvoorbeeld pijpenstrootjes, brandnetels en bramen, doordat de actuele waarde van de grondwaterspiegel, waarden heeft aangenomen hmv < heide.{l}.

Door toepassing van de achtergrondverlaging kon het waterleiding bedrijf rekenen met een waarde van hmv, die wel 0.2 ... 0.4m hoger is, waardoor de winst flink toeneemt. Wie dat doet is zelf de veroorzaker van een zeer groot mest verlies naar de bodem.

De watervoerende lagen op de Veluwe zijn ruim 3x dikker dan de meeste watervoerende lagen elders in ons land. Dat maakt het mogelijk om op een grote schaal kristalhelder water te winnen, mits de a priori en a posteriori realisatie condities voor en na winning voldaan worden door het gebruik van hoogwaardige winvelden.

Stel dat collega J.W. Erisman, wel begrijpt dat conclusie 1, geldig is, maar de weg effent voor de winning van grote hoeveelheden kristalhelder grondwater voor de productie van drinkwater op de Veluwe. In dat geval zal, vanwege de plaatselijke hydrologie hellend, een extreem grote schade aan de natuur ontstaan in de Veluwe, niet vanwege het feit dat conclusie 1 vals zou zijn, maar vanwege de te grote verlaging van hmv.

Er kwamen als reactie op het eerste kaartje, heel terecht, meerdere zeer grote protesten van boeren. Zij hadden de hoogste straf gekregen die mogelijk is, zij werden door de wetgever schuldig verklaard, waardoor zij zich niet kunnen verdedigen. Er is een goed georganiseerde tegenbeweging die rechtszaken afstemt (er zijn nooit twee rechtszaken tegelijk over hetzelfde onderwerp), tegen de staat op initiatief van elkaar afwisselende actiegroepen, waarin wordt gesteld dat de KRW-doelen niet gehaald worden in één geval is het grondwaterpeil hmv < l, te laag in een ander geval is het slootpeil te hoog waardoor h < hmv. Weliswaar publiceert het ANP een suggestieve foto met een tractor die mest injecteert vlak naast een slootkant. Maar als het assimilatie predicaat niet meer voldaan wordt, treft de agrariër geen verwijt, want dat predicaat werd jaren terug, in de nul-toestand wél, voldaan.

De realisatie van het assimilatie predicaat met behulp van een paar pompputten, was in de jaren 60 van de vorige eeuw een schier onmogelijke opgave die als effect had dat al in 1980  het grootste euvel ongetwijfeld de diepte ontwatering was ontstaan. Opvallend daarbij is dat het assimilatie verlies, inmiddels door schaal vergroting en instabiliteit, van de winning van water, is opgelopen tot 34% van de mestbehoefte van het gewas. Deze mest verliezen werden, onder protest, voor lief genomen., er kwam een compensatie vergoeding voor de agrariërs. Daarbij wilden de waterleidingbedrijven graag een voorspelbaar uitgavenpatroon waarbij de compensatie vergoeding voor zeg 10 jaar of meer vastligt, maar in jaren dat de schade laag was wilde men wél graag een zo laag mogelijke vergoeding afdragen.

Bij een gemiddelde waarde van 34% van de mestbehoefte, werd mest in het productiewater bij nader inzien als een bedreiging gezien door de drinkwatersector.

Uit het hoofdstuk standplaatsvergelijking blijkt dat er jaren waren waarin het assimilatie verlies 95% was. Die onvoorspelbaarheid was karakteristiek voor de bedrijfsblindheid die ontstaat door het dilettantisme in de hydrologie. Daardoor moeten waterleidingbedrijven frequent hun hydroforen reinigen en zelfs adviezen uitgeven om het drinkwater niet te drinken, zonder het eerst te koken.

Logisch redeneren is de basis van ieder wiskundig bewijs, je kunt niet zomaar beginnen met wetgeving, want dan maak je een stikstofcrisis.

Holthone

Al heel vroeg zag ik dat een heel dorp, Holthone, gelegen ten NW van Coevorden, was opgekocht door de Vereniging Natuurmonumenten, met ongeveer 10 boerderijtjes die niet meer verpacht werden. Alle onroerend goed stond strak in de lak en was met miljoenen aan subsidie geld gerenoveerd.

Er moest wel een grote verandering in het beleid zijn opgetreden, want een grootindustrieel Gerhard Jannink, bekend van grote textielfabrieken in Enschede, moest jarenlang wachten, om met eigen geld op eigen grond, een zomerhuisje te mogen bouwen op de plaats waar de 'Cirkels van Jannink' elkaar raken. Er stond een groot bord van de Architect, die uitleg gaf over de speciale subsidies, die niet beschikbaar waren voor gewone burgers en ook niet voor jong volwassenen die nog bij hun ouders moeten wonen. Hoe meer ik in natuurgebieden kwam hoe groter mijn verbazing werd over de financiële consequenties van het Lobbywerk in Brussel met Frans Timmermans en zijn assistenten, dat aan dit soort natuurprojecten, ten grondslag ligt. Iedere natuurorganisatie werd in de watten gelegd.

Daarom is het belangrijk om voortdurend op de hoogte te zijn van de bestaande kennis, om zodoende direct en met weinig moeite de consistentie van het onderzoek te kunnen toetsen. Je kunt wel met 2 handen naar de hemel wijzen en zeggen dat de groei van pijpenstrootjes, brandnetels en bramen, ontstaat door stikstofdepositie, maar gewassen met lange wortels verdringen soorten met kortere wortels door natuurlijke selectie en dat is een proces waarbij de hoogte van de grondwaterspiegel ten opzichte van het maaiveld de hoofdrol speelt.

Ook het omvallen van bomen zou komen door de stikstof depositie. Het was prof. Leendert Japhet Pons, die aan de Landbouwhogeschool te Wageningen, baanbrekend onderzoek heeft verricht naar het ontstaan van een zuresulfaatbodem. Daarbij bestudeerde hij de effecten op de bodemchemie die ontstaan als pyriet, aanwezig in de verzadigde zone, door waterwinning en de bijbehorende verlaging van de grondwaterspiegel, in de onverzadigde zone terecht komt.



Een onoplosbaar probleem

Aanvankelijk kon het KRW-doel niet gerealiseerd worden, als gevolg van de winning van water, nu wordt gesuggereerd dat het KRW-doel niet gehaald kan worden door de depositie van stikstof. Die suggestie heeft als effect dat de waterleidingbedrijven altijd vrijuit gaan, maar ook dat de waterleidingbedrijven de eigenaar zijn van een onoplosbaar probleem dat door onkunde is ontstaan, terwijl de schuld, geheel ten onrechte, bij de agrariërs gelegd wordt.

Alle logische fouten van deze vorm worden gemaakt door de Wageningen Universiteit, met steun van de mede onderzoekers, het Plan Bureau voor de Leefomgeving, het RIVM, en het Lois Bolk Instituut. Niemand onderneemt actie om de logica op orde te krijgen, óók niet op het moment dat bevriende actiegroepen rechtszaken tegen de staat aanspannen.

Bovendien is een verminderde CO2 uitstoot niet hetzelfde als het verminderen van de stikstofdepositie.

Ik heb de voorbeelden met opzet abstract en een beetje absurd gehouden, om niet de indruk te wekken dat ik op elke slak zout wil leggen, en ik wil ook geen persoon of instituut benadelen, maar wie de wetenschappelijke kennis uit willen breiden, moet de logica wel beheersen, om bewijsbaar correcte resultaten te verkrijgen.

De wetenschappelijke integriteit is bedoeld om zeker te stellen dat de wetenschappelijke kennis groter wordt door wetenschappelijk onderzoek. En daarmee ook om de wetgeving te ondersteunen en (rechts)personen te vrijwaren van willekeur, bedrog en / of list. Maar daar komt niets van terecht, doordat de leermeesters de logica niet beheersen en zich ook niet inleven in de aard van het probleem. Bij conclusie 1 zagen we dat nitrificerende en denitrificerende bodembacteriën aanzienlijke tegenovergestelde effecten teweeg brengen, die haaks staan op het idee dat de depositie van stikstof een zinvolle maat is voor het herstel van de natuur. Er zijn nog meer van dit soort tegenovergestelde effecten, zoals de mestgift en de mestbehoefte van een gewas die zorgt voor de afvoer van de mest.

Wie te vroeg met een stikstofbalans en met gemiddelden gaat werken, mist alle details van de opname van mest en ook van de invloed van het hydrologische systeem op de actuele uitkomsten. Daarom zal ik nu eerst even uitleggen wat het dan en slechts dan predicaat betekent als we iets goeds willen doen voor de natuur:

Ik ga uit van de logische expressie:

A & B             Er geldt:

als A=waar is en B=waar dan is het resultaat waar.

Wat in het voorgaande is uitgeschreven, is echter nog maar 'de helft' van de waarheid. We krijgen een dan en slechts dan als, beschrijving, door de logische expressie en óók de complementaire logische expressie te voldoen, dit heb ik al voor een enkele logische variabele geïllustreerd met het zeskanten banden wet voorbeeld:

¬(¬A I ¬B)    dit geld als:

¬A=waar is of ¬B=waar is, dan is het resultaat ¬ waar. Er geldt daarom ook A & B ≡ ¬(¬A | ¬B). Stel dat A en B een verbetering beschrijven dan zijn ¬A en ¬B een verslechtering van A respectievelijk B, terwijl het geheel een verbod op een verslechtering van A | B is, hetgeen logisch hetzelfde is als iets goeds doen voor A & B.

In de logica moet niet alleen 'de helft van de waarheid' kloppen, 'maar gelijktijdig ook de andere helft' die in de uitwerking gekenmerkt wordt door de ontkenningen.

1. Deze afleiding is geldig voor een willekeurig aantal argumenten, A, B, C, ....
2. De duale variant van de generieke stelling dat de natuur niet mag verslechteren is, zeker als je ook nog wat wilt doen aan het landgoederen met pachters project en de gelijke behandeling van alle burgers vooropstelt, onwerkbaar.

Dan weet je niet waar je moet beginnen om de biotoop van het leven te herstellen.

Of wellicht weet je het juist wél, want alle planten en dieren hebben in de biotoop van het leven bereikbaar water nodig en natuurlijk zijn jongvolwassenen ook een onderdeel van ons democratische systeem, die om die reden óók gelijk behandeld moeten worden.

Conclusie 2

Als bij iets 'onschuldigs' als de winning van water, het assimilatie predicaat niet voldaan wordt, doordat de grondwaterspiegel hmv buiten het interval {l,h}(w) komt, heeft dat als consequentie dat de volgende keten van causale verbanden ontstaat.

1. De groei van de gewassen neemt af →
2. De omzetting van koolzuurgas CO2 naar zuurstof O2 neemt af →
3. Er ontstaat een kleinere gewas verdamping →
4.   en ook minder verkoeling →
5.   en ook minder bewolking →
6.   en ook minder schaduw op het maaiveld →
7. De meteorologie reageert met extremer weer →
8. Er ontstaan natuurbranden en overstromingen.

Deze keten, beschrijft bij 2. een verminderde opname van CO2 als gevolg van de verminderde groei van de gewassen en eindigt met een onbedoelde uitstoot van CO2 door verbranding van de droge stof uit de gewassen.

Ik vat het effect van deze hele keten als volgt samen: Door de afname van de groei van gewassen als gevolg van de verlaging van de grondwaterspiegel ontstaat een hele lawine van causale effecten, in landbouw en natuurgebieden, die zorgt voor een meekoppeling die samengaat met een instabiliteit en eindigt met natuurbranden die er uiteindelijk voor zorgen dat alle stralingsenergie die in brandbare en verdroogde gewassen is opgeslagen, vrijkomt. Daarbij ontstaat wereldwijd ook nog eens een enorme uitstoot van CO2.

Dit hele proces, dat ontstaat als gevolg van de winning van water, is instabiel, en moet beheerst worden om een grootschalige verandering van het weer, het klimaat en óók de toekomst van de drinkwaterwinning veilig te stellen in alle landen van de EU en de wereld. 

Dat kan het best met behulp van een industrieel project, dat via een wereldwijd intellectueel eigendom, in handen van de EU, een vliegende start kan maken.

Het eind van de democratie

De staatsman Thorbecke (1798-1872) maakte een eind aan de tijd van de marken en introduceerde de democratie door een scheiding tussen privé en openbaar te maken. Door de huidige omgevingswet en het nadrukkelijke gebruik van inmiddels bewezen valse argumenten door actiegroepen, zoals de stikstofdepositie en het verslechteringsverbod in rechtszaken, is die scheiding weer opgeheven en is de democratie ter ziele gegaan, zonder dat de natuur hersteld wordt.

Dat opent de weg om onschuldige agrariërs schuldig te verklaren door grote gebreken in de wet en regelgeving.

Bovendien ontstaat er extreem weer gekenmerkt door zeer grote overstromingen en de grootste bosbranden in de EU ooit. Doordat de logica in de wet en regelgeving inconsistent is, kan het probleem van het extreme weer niet meer opgelost worden. Daarvoor heb ik mede namens m'n collega's excuses aangeboden, want iedereen kan en mag fouten maken.

We staan echter op het punt om samen met de democratie, ons goede humeur te verliezen, doordat de kiezer en de rechterlijke macht, steeds weer misleid worden door inadequaat onderzoek.

Als ik de berichten in Follow the money goed gelezen heb, staat de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland, samen met de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit d e messen te slijpen om op grote schaal in te grijpen op basis van het mest beleid dat is gebaseerd op de fictie dat de stikstofdepositie, een probleem is, terwijl het tegendeel volgt uit Conclusie 1. De stap naar de stikstofdepositie als criterium voor het beoogde herstel van de natuur werd gemaakt op het moment dat er onenigheid was over het toepassen van de achtergrondverlaging. Omdat elk voordeel vaak samengaat met een nadeel, blijkt dat het gebruik van de stikstofdepositie als wettelijk criterium als effect heeft dat de uit te keren schade vergoeding (bijna) geheel verdwijnt, maar het nadeel is dat in dat geval de waterleiding bedrijven de realisatie van het KRW-doel onmogelijk maken. Elke leek die het hoofdstuk standplaats vergelijking doorleest kan aan de afgenomen groei van de mais zien dat er bij het winveld te Manderveen een te grote verlaging was van de grondwaterspiegel, waardoor 95% van de mest niet door assimilatie kan worden opgenomen. In een goed functionerende democratie, met goed functionerende universiteiten en kennisinstituten, kan het niet voorkomen dat dit soort blunders in de wetgeving zitten.

Door het vakblad blad stromingen, door te lezen en andere vaktijdschriften, kan goed zien hoe dit soort problemen ontstaan. Het was rond 1960 schier onmogelijk en daarom ook ondenkbaar om andere winvelden in te richten, dan punt-winningen.

wetten maken die strijdig zijn met de waarneming van leken dan zit er iest fundamenteel

door de waterleiding bedrijven, die hadden ontdekt dat de compensatie vergoeding die de agrariërs conform art 7.18 waterwet, toekomt veel kleiner wordt als je een hogere grondwaterstand invoert in het programma dat de agro hydrologen hadden ontwikkeld. Dat klopte, omdat de gewassen bij een hogere grondwaterstand alle mest door assimilatie op kunnen nemen, maar wie een hogere grondwaterstand opgeeft, blijft zitten met mest die de gewassen niet meer op kunnen nemen als gevolg van de te lage grondwaterstand, in verhouding tot de lengte van de wortels van het gewas. Daarbij speelt een vermeende overbemesting geen enkele rol. Desondanks werd de politiek benaderd met het verzoek om een deel van de melkveestapel af te slachten. Het mag duidelijk zijn dat daardoor de grondwaterspiegel niet hoger komt te staan, hetgeen impliceert dat de hoogte van de grondwaterspiegel aangepakt moet worden. Dit is geen gemakkelijke opgave, daarom was ik verbaasd door het nieuws dat me enige tijd geleden bereikte via H2O online dat de waterleidingbedrijven erin waren geslaagd om goedkoop, grote hoeveelheden kristalhelder water te gaan  winnen.

Intussen heb ik het probleem van het beheersen van de hoogte van de grondwaterspiegel wel opgelost en ik beschrijf in Conclusie 2, dat dit niet alleen nuttig is voor de agrariërs maar ook voor het mest probleem dat de waterleiding bedrijven wordt veroorzaakt door de verlaging van de grondwaterspiegel en dus ook zelf op kunnen lossen. Dat het mest probleem wordt opgelost, is óók van groot belang voor het probleem van het extreme weer en ook om de omzetting van koolzuurgas CO2 naar zuurstof O2 onder invloed van de groei van de gewassen en de gewasverdamping op peil te houden. Daarom is het van groot belang dat wetenschappers de waterleiding bedrijven blijven steunen ondanks het feit dat zij grote problemen hebben met het . 

met behulp van een strak geregisseerd plan dat het dilettantisme in de hydrologie uitbuit.  en   een weldoordachte planning gemaakte fouten bij de invoering van de omgevingswet, ligt niet voor de hand, maar als actie groepen de dienst uit maken en BIJ12 de economie op slot kan zetten, is dat wel wat er met de invoering van de nieuwe omgevingswet is gebeurd.

Dit probleem werd in omklede vorm voorgelegd aan de bestuursrechter die toestemming gaf voor de 'toepassing van de achtergrond verlaging'. Het vaak gehoorde argument was dat er geen verklaring voor de achtergrondverlaging was. Ik ontdekte al gauw dat het ging om de verlaging ging die een direct gevolg is van de winning van water. Daarom ging ik de naam winningsverlaging samen met de naam transportverlaging gebruiken om de verlaging van een winveld de beschrijven. Bij een hydrologie horizontaal wordt de transportverlaging beschreven met de grondwaterformule van Dupuit. Ik spreek in dit geval over een oneigenlijke som, omdat beide termen niet gelijkwaardig zijn, je kunt geen water winnen zonder winningsverlaging. Dit is tevens het eerste teken waaruit blijkt dat de differentiaal vergelijking van Laplace niet zomaar toegepast mag worden.

Over de toename van de stikstof concentratie werd, na de invoering van de achtergrondverlaging, niet (meer) gesproken.

De consequentie van het bovenstaande is dat er nu mest verliezen naar de bodem zijn die gemiddeld 204/504 = 34% van de mestbehoefte van het gewas zijn en 95% in bijzondere gevallen, als beschreven in het hoofdstuk standplaatsvergelijking. Het is belangrijk dat het assimilatie verlies naar de bodem, wordt ontbonden naar het assimilatie verlies, dat wordt veroorzaakt door de verlaging van de grondwaterspiegel beneden de waarde l de onderste begrenzing van het interval {l,h} waarvoor het assimilatie predicaat voldaan is. Dit is een noodzakelijke voorwaarde om het KRW doel te kunnen realiseren. We spreken over een noodzakelijke en voldoende waarde door te eisen dat de noodzakelijke voorwaarde voor ieder plaats (x,y) in het winveld, en voor ieder tijdstip (t) wordt voldaan. Voor de details van de werkwijze die door agro-hydrologen gebruikt wordt verwijs ik voor het gebruik naar het hoofdstuk het proces van de natuur, en voor de details naar het hoofdstuk assimilatie. 

De Nederlandse waterleiding bedrijven kunnen overal kristalhelder grondwater winnen door winvelden toe te passen zonder transportverlaging. Dit geeft in Nederland een stationaire winningsverlaging, van ongeveer 0.2m, voor een hydrologie horizontaal. De achterliggend theorie  is veel complexer voor een hydrologie hellend en vereist ook meer aandacht voor een hydrologie horizontaal, omdat er in dat geval een relaxatie oscillatie ontstaat. Deze onverwachte resultaten zijn een direct gevolg van het dilettantisme in het vakgebied der hydrologie.

De waterleiding bedrijven kunnen met gemak een nog veel hogere winst realiseren door meer aandacht te besteden aan het ontwerp van de winvelden. Daartoe moet het assimilatie predicaat voldaan worden. Dit vereist dat de grondwaterspiegel zich op een bodem b, met het gewas g, zal beweegt in het interval {l,h}(w) met l,h constanten die het interval van maximale groei van de assimilatie curve van het gewas beschrijft voor een wortellengte (w), voor alle (x,y) en voor alle (t) in het winveld. Ik heb ervoor gekozen om in de inleidende hoofdstukken, de nadruk te leggen op een hydrologie horizontaal, omdat een hydrologie hellend veel meer detail kent, doordat er in de nul-toestand al een grondwaterstroming aanwezig is, waardoor het nodig is om een AI systeem te gebruiken, dat zelfs schade opgelopen in het verleden, in de toekomst kleiner zal zijn totdat ze geheel verdwijnt. Ook bij een hydrologie horizontaal is het nuttig om zo'n AI systeem beschikbaar te hebben, want neerslag valt niet altijd gelijkmatig gespreid op een winveld, dan kun je daarop in real-time corrigeren. Dat reageren in real-time, maakt het ook mogelijk om om foutloos om te gaan met het dilettantisme in de hydrologie, dat als effect heeft dat de gereedschappen van hydrologen, zoals grondwaterformules, de tijdreeksanalyse en grondwatersimulatoren, geen betrouwbare resultaten meer  geven. Dat probleem los ik op, maar ik zal dat hier niet bespreken omdat het kennis vereist van vakgebieden die voor velen een onbekend terrein zijn.

winveld het mogelijk maakt om kristalhelder grondwater te winnen omdat het assimilatie predicaat voldaan, waardoor er geen mest verliezen naar de bodem zijn, vooropgesteld dat de agrariërs de juiste mestgift kunnen bepalen. Dat laatste is niet eenvoudig als 34% van de mestbehoefte van het gewas, door de winning van water verloren gaat, terwijl het waterleiding bedrijf de compensatie vergoeding, gedeeltelijk gebruikt om de eigen winst te vergroten. Als je de onzekerheid over de mestverliezen naar de bodem weg kunt nemen door het assimilatie predicaat te voldoen en bereid bent om te leven met de onzekerheid die ontstaat door doordat we geen gegevens hebben over de actuele aantallen nitrificerende bodembacteriën in de het bodemvocht van de onverzadigde zone en de aantallen denitrificerende bodembacteriën in de watervoerende laag, dan is het vanuit het perspectief van winning van water heel goed mogelijk om gecertificeerde winvelden, vergunningsvrij te exploiteren en gelijktijdig de KRW doelen te realiseren.

Er zat een addertje onder het gras. Wie de achtergrondverlaging wil toepassen, mag niet klagen over het mest verlies naar de bodem dat ontstaat doordat de grondwaterstand te laag is, waardoor het gewas de mest niet meer kan opnemen. Het is mogelijk om iets goeds te doen voor de natuur door ervoor te zorgen dat alle mest kan worden opgenomen door het gewas. Merk op dat die mogelijkheid niet bestaat als we ons beperken tot het verslechteringsverbod en de stikstofdepositie. De implicatie daarvan is opnieuw een bevestiging van conclusie 1 waardoor alle jurisprudentie die is opgebouwd op basis conclusie 1 onbruikbaar is.

Wie wetgeving maakt met daarin de verplichting dat de stikstofconcentratie < 50mg/l in het grondwater en < 100mg/l in open water moet zijn, moet nogmaals kijken hoe er iets goeds gedaan kan worden voor de natuur. Opnieuw komen we tot de conclusie dat de waterleidingbedrijven heel goed in staat zijn om het assimilatie predicaat te voldoen, bovendien kunnen de agrariërs het bemesting predicaat voldoen.

Bij openbare presentaties en op websites geven de waterleidingbedrijven en de natuurorganisaties aan dat ze het realiseren van de stikstofconcentraties < 50mg/l en <100mg/l, in het kader van het (stikstofdepositie) beleid, héél belangrijk vinden. Omdat een controle op overbemesting pas op het eind van het teeltseizoen plaats kan vinden, moet tijdens het teeltseizoen het assimilatie predicaat voldaan worden.

Het Lois Bolk Instituut schrijft: Op veel fronten is de bodem sturend voor het beleid in het landelijk gebied. Precies dáár gaat het mis. Het blijkt in de praktijk mogelijk om een omgevingswet te maken die in strijdt is met de fysisch chemische processen in de bodem, maar dat vereist wel dat dit aspect bij de invoering van de wet wordt toegelicht, want het is bij wetten belangrijk dat iedereen kan begrijpen waarom het nodig is om de wetgeving zo te maken dat de fysisch chemische realiteit niet wordt beschreven.

De opmerking van het Lois Bolk Instituut, bevat een toelichting op het beleid, die niet strookt met de de fysisch chemische realiteit. Maar dit aspect mag niet zomaar op een website van een van de betrokken onderzoeksinstituten staan. Het moet tijdig meegedeeld worden aan de kiezers, opdat de kiezers kunnen begrijpen waarom de natuur niet hersteld kan worden met het gevoerde beleid. Het gaat hier namelijk niet om de bodem, maar om het interval {l,h}(w) waarbinnen de grondwaterspiegel zich mag bewegen, bij een gegeven bodem b en een gegeven gewas g. Ik heb deze voorwaarde het assimilatie predicaat genoemd. Cruciaal is dat als het assimilatie predicaat voldaan wordt door het waterleiding bedrijf, er geen mestprobleem meer is, vooropgesteld dat de agrariërs gelijktijdig het bemesting predicaat voldoen. Dit laatste controleren agrariërs met behulp van een standplaats vergelijking. Als ±95% van de mestgift verloren gaat naar de bodem, dan is het verband met het assimilatie verlies voor iedereen heel duidelijk zichtbaar aan het uitvallen van de groei van de mais, die in dat geval nog maar ±0.25m hoog is, in plaats van ±2.5m.

In de jaren 60 van de vorige eeuw wisten hydrologen nog niet hoe je winvelden moet ontwerpen die het assimilatie predicaat konden voldoen en in 2025 weten ze door het dilettantisme in de hydrologie nog steeds niet hoe het assimilatie predicaat gerealiseerd kan worden. De belangrijkste reden daarvoor is dat het moeilijk is om een winveld zo in te richten dat de grondwaterspiegel binnen de grenzen {l,h} blijft.

men niet weet Uit hetgeen ik hier heb opgeschreven volgt dat er heel strenge eisen gesteld moeten worden aan de hoogte van de grondwaterspiegel en dat de drinkwatersector de enige is die deze eisen kan realiseren. Cruciaal in het kader van het gebod om iets goeds doen voor de natuur is hier het gegeven dat gewassen door hun groei de mest door assimilatie opnemen, als dat niet meer mogelijk is, door verlaging van de grondwaterspiegel, zal er een mest verlies naar de bodem ontstaan.

Door de manier waarop ik de processen beschrijf, is het heel eenvoudig om het volledige overzicht op te stellen en de causale verbanden in hun samenhang bijeen te houden, opdat alle causale verbanden uit het proces van de natuur een plaats krijgen. 

Wie van mening is dat die beschrijving nog te abstract is kan terecht in het hoofdstuk assimilatie, en tenslotte kan iedereen ook zien wat er gebeurd door een standplaats vergelijking te boordelen. Als kers op de taart, beschrijf ik ook de begrippen die met de bodemchemie samenhangen. O ja daarbij ga ik niet in op allerlei torretjes, pissebedden en regenwormen. Deze laatsten hebben behoefte aan een slijtvaste jas van PFOS een materiaal dat tot de PFAS familie hoort.

Een wetenschapper die fouten tegenkomt van collega wetenschappers, bij het opstellen van het volledige overzicht, kan het volledige  overzicht uitsluitend opstellen als alle potentieel gemaakte fouten worden gemeld in het kader van de wetenschappelijke integriteit. Zo'n melding is inherent lastig als de onderzoekers, die met het verslechteringsverbod en de stikstofdepositie, en met hele kleine stapjes de interpretatie van het beleid steeds oprekken door te infiltreren in de overheid en ook steeds stringentere eisen stellen aan de interpretatie van de wetgeving die in het begin zelfs sympathiek oogde.

Onder zulke omstandigheden kan de wetenschappelijke kwaliteit van onze universiteiten en de correctheid en de doelmatigheid van de wetgeving niet gewaarborgd worden.

In dit specifieke geval worden er al véél meer dan 200 jaar grote fouten gemaakt bij de toepassing van de differentiaal vergelijking van Pierre-Simon Laplace in het vakgebied der hydrologie, door te veronderstellen dat dunne watervoerende lagen lineair zijn.

De beschrijving in de Wikipedia eindigt:

De Laplace-vergelijking is lineair, dat wil zeggen iedere lineaire combinatie van twee oplossingen is ook een oplossing. Dit principe, dat superpositie wordt genoemd, is een welkome eigenschap bij complexe problemen, aangezien ingewikkelde oplossingen kunnen worden geconstrueerd door eenvoudige oplossingen op te tellen.

Er zijn vele publicaties die duidelijkheid verschaffen dat dunne watervoerende lagen in het hydrologische systeem niet voldoen aan de Laplace voorwaarden, waardoor het systeem zich juist niet-lineair en óók nog eens instabiel gedraagt.

Het behoort tot het onderwerp van de wetenschappelijke integriteit om collega's op de hoogte te stellen, als de onderzoeksresultaten niet in overeenstemming zijn met de stand van de wetenschap. Dat is belangrijk omdat het universitaire onderwijs, geacht wordt het kennisniveau te vergroten, opdat nieuw opgeleide studenten succesvol nieuwe problemen op kunnen lossen. Op een gegeven moment ontstaan er twee verklaringen voor de groei van pijpenstrootjes, brandnetels, bramen en het ontstaan van opslag van jonge boompjes in natuurgebieden: Stikstofdepositie zou de oorzaak zijn, over natuurlijke  selectie wordt niet meer gesproken. Dit zijn typische zaken die gemeld moeten worden om het fundament onder de wetenschap sterk te houden. Maar juist die melding wordt niet gedaan en er wordt ook niets onderbouwd. Dat is in de wetenschap een doodzonde, zeker als bovendien blijkt dat er 25.000.000.000 € wordt uitgegeven, terwijl het duidelijk is dat de natuur niet hersteld zal worden, terwijl andere universiteiten die het probleem wél op kunnen lossen op grote schaal personeel moeten ontslaan. Op zo'n moment moet er doorgepakt worden en alle financiering stopgezet worden.

Het was voor mij in dat licht ook onbegrijpelijk dat de Wageningen Universiteit met haar vele bevriende activisten, zich met behulp van het verslechteringverbod en de stikstofdepositie helemaal gefocust heeft op rechtszaken die worden gestart door activisten op basis van de verslechtering van de natuur, terwijl ze claimen aan het herstel van de natuur te werken, terwijl niemand bewijst dat de natuur hersteld zal worden.

Als we iets goeds willen doen voor de natuur, dan zullen we ervoor moeten zorgen dat er wetten zijn, die garanderen dat de natuur ook echt hersteld zal worden.

De theorie van de agrohydrologen is gebaseerd op de best mogelijke studie van het gedrag van gewassen in open teelten, gebaseerd op openbaar beschikbare gegevens over de verwachte neerslag. Ze kan echter niet gebruikt worden om de resultaten van de plaatsnaamkunde te berekenen. Dat komt omdat gegevens over de aantallen nitrificerende en denitrificerende bodembacteriën nooit beschikbaar zijn en ook niet door de Wageningen Universiteit of het zwaar gesubsidieerde blad, Follow the Money opgevraagd kunnen worden:

De wet is er duidelijk over: de dieraantallen van Nederlandse boeren zijn ‘milieugegevens’ en als burgers of journalisten die informatie bij de overheid opvragen, weegt het recht op transparantie extra zwaar.

Dat je via de Wet Open Overheid geen aantallen bodembacteriën op kunt vragen, is niet een grapje van mijn kant, want in natuurgebieden en landbouwgebieden is de mestbehoefte gelijk. In natuurgebieden wordt de mest door natuurlijke nitrificatie uit bodemlucht gemaakt. Als de gewassen in het natuurgebied door een te lage waarde van de grondwaterspiegel niet voluit kunnen groeien gaat de mest verloren naar de verzadigde zone waar denitrificerende bodembacteriën er weer bodemlucht van maken. Doordat dat die bodemlucht door de onverzadigde zone opstijgt naar de lucht, ontstaat er evenveel zure regen in natuur en landbouw gebieden.

Bij de Vecht bij Ommen is het natuurgebied Junne, recent verkocht. Naar ik aanneem, zonder vergunning, alle grond waarin bodembacteriën aanwezig waren, afgegraven tot het gele zand tevoorschijn kwam. Hoe het in zo'n geval staat met het bodemleven kan niet bepaald worden met een WOO verzoek. Het Lois Bolk Instituut schrijft: Op veel fronten is de bodem sturend voor het beleid in het landelijk gebied. Precies dáár gaat het mis, het gaat niet om de bodem, maar om het interval {l,h}(w) waarbinnen de grondwaterspiegel zich mag bewegen, bij een gegeven bodem b en een gegeven gewas g.

Deze instabiele respons was zo ver verwijderd van het verwachte resultaat, dat hydrologen die in opdracht van de Vewin werkten, besloten om de relaxatie oscillatie toe te schrijven aan klimaatverandering, terwijl de besproken instabiliteit, die de relaxatie oscillatie veroorzaakt, juist de causale oorzaak is van het extreme weer en ook van een substantieel deel van de klimaat verandering.

1. De groei van de gewassen neemt af →
2. De omzetting van koolzuurgas CO2 naar zuurstof O2 neemt af →
3. Er ontstaat een kleinere gewas verdamping →
4.   en ook minder verkoeling →
5.   en ook minder bewolking →
6.   en ook minder schaduw op het maaiveld →
7. De meteorologie reageert met extremer weer →
8. Er ontstaan natuurbranden en overstromingen.

Deze keten, beschrijft bij 2. een verminderde opname van CO2 als gevolg van de verminderde groei van de gewassen en eindigt met een onbedoelde uitstoot van CO2 door verbranding van de droge stof uit de gewassen.

Ik vat het effect van deze hele keten als volgt samen: Door de afname van de groei van gewassen als gevolg van de verlaging van de grondwaterspiegel ontstaat een hele lawine van oorzakelijke effecten, in landbouw en natuurgebieden, die zorgt voor een meekoppeling die samengaat met een instabiliteit en eindigt met natuurbranden die er uiteindelijk voor zorgen dat alle stralingsenergie die in brandbare en verdroogde gewassen is opgeslagen, vrijkomt. Daarbij ontstaat wereldwijd ook nog eens een enorme uitstoot van CO2.

Dit hele proces, dat ontstaat als gevolg van de winning van water, is instabiel, en moet beheerst worden om een grootschalige verandering van het weer, het klimaat en óók de toekomst van de drinkwaterwinning veilig te stellen in alle landen van de EU en de wereld.

Dat kan het best met behulp van een industrieel project, dat via een wereldwijd intellectueel eigendom, in handen van de EU, een vliegende start kan maken.

Op slot

Omdat de zekerheid dat de natuur hersteld zal worden ontbreekt, terwijl de betrokken onderzoeksinstituten zich niet willen schikken naar de inmiddels afgezwakte EU regels, schrijft Follow the Money [1]: Stikstof­uitspraak zet 115 miljard aan investeringen op het spel – kabinet staat onder hoogspanning.

Wie beleid maakt, op basis van het verslechteringverbod, en de stikstofdepositie, kan Conclusie 1 gebruiken om vast te stellen dat het herstel van de natuur niet realiseerbaar is. Daaruit blijkt dat er ook iets grondig mis is, met het kennisniveau van individuele universiteiten, overheidsinstellingen, omroepverenigingen, actiegroepen en goedgelovige redacties van de schrijvende pers, waardoor Nederland onverhoeds op slot gezet kan worden.

Het probleem zit niet bij de rechterlijke macht, en ook niet bij het Kabinet van Dick Schoof, de stikstofcrisis zit, als gevolg van het gekozen beleid in de wetgeving. De Nederlandse aristocratie, wil Nederland met de wet in de hand, best wel, op slot zetten. Dat is niet slim als je kennis hebt kunnen nemen van Conclusie 1.

Martin Sommer concludeert, sprekend over de nieuwe  aristocratie [2] wie overtuigd is de waarheid in pacht te hebben, hoeft de bevolking niet te raadplegen. Het gaat echter niet alleen om de bevolking, het hele onderzoek wordt zo veel mogelijk los gekoppeld van een wetenschappelijke beoordeling. Dit heeft als effect dat de problemen die de leermeesters niet op kunnen lossen, worden overgedragen aan hele cohorten studenten, van de Wageningen Universiteit die daardoor óók geen idee hebben welke kennis ze nodig hebben om dit soort problemen te analyseren om ze vervolgens ook op te kunnen lossen.

Daar staat tegenover de mogelijkheid om een Waterwinningstechniek met een AI systeem in te zetten die in alle landen autonoom alle problemen oplost. Zo los je essentiële delen van het klimaatprobleem, grensoverschrijdend op, mede met hulp van Nederlandse hydrologen op. Daarom moeten Waterwinning technieken, met een AI systeem, om nog meer onnodige schade te voorkomen, op heel korte beschikbaar komen in EU verband en óók wereldwijd om de gevolgen van het extreme weer en het klimaat probleem voor te kunnen blijven. De Wageningen Universiteit heeft op eigen initiatief en ook zonder overleg met het toenmalige kabinet, voorrang gegeven om de vereniging natuurmonumenten te koppelen aan het landgoederen met pachters project. Daaruit blijkt dat ze het inzicht miste dat de kringloop van het leven twee afdelingen kent, in de ene zetten planten CO2 om in zuurstof O2, en in de andere zetten dieren en mensen O2 om in CO2. Daar komt nog bij dat er sprake is van de uitstoot van extra CO2 door verbranding van fossiele stoffen. Als we de afdeling van de planten stilleggen, kan de CO2 concentratie alléén maar toenemen. Als we bovendien mest gaan vergisten, kunnen we de verbranding van fossiele stoffen enorm reduceren. Op die manier kun je eerst de energietransitie klaarmaken, en daarna ten volle profiteren van wind- en zonne-energie. De Wageningen Universiteit heeft zich daar enorm tegen verzet. Uiteindelijk moesten de provincies zelfstandig dit verzet negeren om te kunnen kiezen voor de mogelijkheid om mest te vergisten. Hydrologen in dienst van de Vewin, schreven de schommelingen van de grondwaterspiegel (het dilettantisme) toe aan de verandering van het klimaat. Van de Wageningen Universiteit zijn mij geen publicaties bekend waaruit blijkt dat zij de voordelen: het stimuleren van de plantengroei, nader hebben uitgewerkt. Dat was een gemiste kans om iets goeds te doen voor de natuur, als beschreven in Conclusie 2. Daardoor ontstaat de interessante vraag, die diametraal staat tegenover het probleem dat Martin Sommer beschrijft, wie draait op voor de kosten van de klimaatschade die ontstaat als een Universiteit en/of bijvoorbeeld Follow the Money, zich verzet tegen het beleid van een gekozen kabinet.

De nieuwe aristocratie waarover Sommer spreekt [3], meent de vrijheid te hebben om een bedrag van 25.000.000.000 € uit te geven zonder enig effect op het herstel van de natuur. Ook de winning van kristalhelder grondwater voor een goedkoop productie proces van drinkwater is verder weg dan ooit door het peperdure beleid dat voortkomt uit de omgevingswet.

1. Follow the Money. Dossier: De toekomst van de Landbouw.
2. Marieke Sjerps, De nieuwe aristocratie, HP/de tijd 02/2025 STANDENSTAAT
3. Martin Sommers, De Nieuwe Standen Staat, Hoe het gelukkigste land ter wereld zijn goede humeur verloor, Prometheus.

Ik ben het eens met de raad voor de rechtspraak, dat de rechters ervoor moeten zorgen dat zij oordelen op basis van de wet, en niet bevoegd zijn om daarvan af te wijken. Maar als de nieuwe wetgeving strijdig is met wat we weten via de plaatsnaamkunde, zullen we de wet aan moeten passen aan de stand van de wetenschap,  om te voorkomen dat onschuldigen, schuldig zijn door de wet en regelgeving en door niets anders.

Een nieuwe manier van denken

Een geheel nieuwe manier van denken is nodig om hoogwaardige winvelden te kunnen ontwerpen waarbij de hoogte van de grondwaterspiegel ten opzichte van het maaiveld hmv, voor alle (x,y) en (t) minimaal verandert, als gevolg van de winning van water. Daarbij speelt een winveld, dat met een AI systeem de grondwaterspiegel stabiliseert, een doorslaggevende rol.

Soms kan samenwerking met een externe partner averechts uitpakken.

Toen een medewerker van prof. R.A. Feddes, de consequenties van het dilettantisme via metingen op het spoor was gekomen, wilde hij er over publiceren met collega's, met als doel om te begrijpen wat er speelt. Omdat prof. R.A. Feddes, in opdracht van de waterleiding bedrijven, de hoogte van de compensatie vergoeding berekende, werd Feddes onder grote druk gezet, om deze onderzoeker te ontslaan. Men was kennelijk bang dat de compensatie vergoedingen nóg hoger uit zouden vallen. Iedere hydroloog had gezien wat er met een onderzoeker die iets nieuws vindt, kan gebeuren. Wie z'n baan niet wou kwijtraken, deed er goed aan om zich te conformeren aan de status quo, waardoor het dilettantisme het vakgebied der hydrologie steeds steviger in z'n greep bleef houden. Daar tegenover stond de onrealistische opvatting dat wetgeving heel belangrijk is voor waterleiding bedrijven om problemen op te kunnen lossen.

Bij de Stippelberg, nabij Heerlen, werden ook heel grote schommelingen in het grondwaterstandsverloop h(x,y)(t) als gevolg van instabiliteit gemeten. De schommelingen werden toegeschreven aan klimaatverandering en de bijbehorende mest verliezen naar de bodem werden toegeschreven aan de agrariërs, terwijl de tot op dat moment nog geheel onbekende een relaxatie oscillatie bij de winning van water, bij een hydrologie hellend, voor de productie van drinkwater de oorzaak was en bovendien ook de oorzaak was van het extreme weer dat steeds vaker optreedt. Zonder adequaat onderzoek wordt klimaatverandering aangewezen als vermeende oorzaak, met als resultaat dat het probleem van extreem weer steeds groter wordt en bovendien onoplosbaar.

De Advies Commissie Schade Grondwater beveelt het gebruik van beregeningsinstallaties aan om te voorkomen dat de waterleidingbedrijven kosten moeten maken in het kader van het terugdringen van de compensatie vergoedingen.

In de 4-delige serie de waterman wordt geklaagd over oneerlijke concurrentie die door beregening ontstaat. Het zou goed zijn als ecologen de agrariërs de maat nemen.

Het RIVM richt een meetpunt in voor de meting van de stikstofdepositie vlak bij het winveld de Stippelberg. Er wordt gevonden wat men zocht, de stikstofdepositie zou het mest probleem veroorzaken. Het hele vakgebied der hydrologie raakt in de war en de gezochte oplossing: winvelden waar grote hoeveelheden kristalhelder water goedkoop gewonnen kunnen worden, met minimale zuivering, is verder weg dan ooit, doordat het dilettantisme vrij spel heeft gekregen.

Het belangrijke 'detail' van de versterking van signalen in de hydrologie, werd in de afgelopen 200 jaar, en natuurlijk ook in de jaren daarvoor, door hydrologen en wiskundigen over het hoofd gezien. Door het instabiele gedrag en het overschrijden van de schaal grenzen wordt het onmogelijk om de eisen die het assimilatie predicaat stelt te voldoen.

Pas toen ik begon om de neerslag N te verdelen in 3 gelijke delen, naar het beoogde doel (winbaar, assimilatie, kwel) kreeg ik goed grip op de fouten die ontstonden met de 'normale' rekenmethoden zoals grondwaterformules, de tijdreeksanalyse en het gebruik van grondwatersimulatoren. Deze gereedschappen van de hydroloog, geven resultaten met zeer grote afwijkingen tussen het stationaire en het niet-stationaire gedrag. De omgevingswet was bedoeld om een wetgeving te hebben die dit soort conflicten kon voorkomen maar door het dilettantisme is dat een utopie gebleken, gewoon omdat de fysica van het hydrologische systeem anders is dan jarenlang werd gedacht door hydrologen en wiskundigen.

Bij het symposium [2], ter gelegenheid van het afscheid van prof. J. Van Dam, hoogleraar aan de TU Delft, hielden leermeesters uit alle betrokken vakgebieden een voordracht. Niemand begreep 7 jaar na de publicatie van Victor Klemes, dat er in de praktijk grote afwijkingen ontstaan ten opzichte van het stationaire gedrag. Het feit dat geen van de leermeesters, begreep wat er aan de hand is, toont de ware aard van het dilettantisme, dat tot op de dag van vandaag niet begrepen is. Prof. C.J.E. Schuurmans van het KNMI opende het symposium met een voordracht die goed paste bij de naam van het symposium.

1. Symposium, Veranderingen in het hydrologische klimaat, op woensdag 26 mei 1993, TU Delft.

Opeens was er ook transport

Al eerder gaf ik aan dat m'n onderzoek flink versneld werd door de neerslag te verdelen naar het beoogde doel, (winbaar, assimilatie, kwel). Het Transport van winbaar water via de watervoerende laag is nooit een van de primaire doelen geweest van de waterleiding bedrijven. Toen het vakgebied der hydrologie in de jaren 60 van de vorige eeuw, nog niet volwassen was, werd veel gewerkt met puntwinningen, gewoon omdat je met de grondwaterformule van Dupuit, nagenoeg nergens over na hoefde te denken. Er was echter wel één groot probleem, door de grote verlaging van de grondwaterspiegel, konden gewassen de mest, of het om natuurgebieden gaat of niet, niet meer door assimilatie opnemen. Dan heb je ofwel heel veel specialisten nodig uit veel vakgebieden: hydrologie, logica, landbouw, bosbouw, natuurontwikkeling, etc. Het alternatief is de communicatie te stroomlijnen, door ervoor te zorgen dat iedereen dezelfde begrippen hanteert die goed gedocumenteerd worden. Voor dit laatste heb ik gekozen omdat ik het belangrijk vindt, dat ook rechters moeten kunnen begrijpen waarom we 25.000.000.000 € uitgeven als we kunnen weten dat de natuur niet hersteld wordt.

Dat kan nog uitsluitend als gewassen, zoals bomen in een natuurgebied, de tijd krijgen om lange wortels te vormen. Het transport van het grondwater naar de pompput ontstaat als gevolg van de gradiënt in de grondwaterspiegel, die het water de weg wijst naar de pompput.

In grote delen van het winveld zal de verlaging van de grondwaterspiegel zo groot zijn, dat daardoor de gewassen niet meer kunnen groeien en dus ook de mest niet meer op kunnen nemen, met als gevolg dat de mest verloren gaat naar de bodem. In dat geval moeten de waterleidingbedrijven, een compensatie vergoeding afdragen aan de agrariërs. Dat is niet het geval als de agrariërs meer mest opbrengen dan nodig voor de groei van het gewas.

Het mag duidelijk zijn dat het hier om subtiele verschillen gaat, die grote problemen veroorzaken. Agrariërs gebruiken standplaats vergelijkingen om de oorzaak te vinden op basis van de gerealiseerde groei, onder gelijke (meteorologische) omstandigheden. Agro-hydrologen lossen dat probleem veel nauwkeuriger op met behulp van het proces van de natuur en meer specifiek met de assimilatie curve van een gewas g, op een gegeven bodem b. Desondanks blijven nog enige oorzaken van schade onbenoemd omdat de analyse van het probleem uitgaat van het stationaire geval:

1. Doordat de neerslag N(t) een passage moet maken door de onverzadigde zone, voordat ze bijdraagt aan de verhoging van de grondwaterspiegel. Daardoor zal de droogte schade meevallen als de neerslag goed gespreid naar de tijd (t) valt.
2. Het effect van nitrificerende en denitrificerende bodem bacteriën is heel moeilijk te bepalen omdat het ondoenlijk is om de aantallen te tellen, of de effecten ervan los van alle andere processen te door meting te bepalen .
3. Het effect van relaxatie oscillaties.

De schades waarvan alle effecten, met uitzondering van het weg vallen van de gewasverdamping, al besproken zijn, treft de waterleidingbedrijven, die door het ontwerp van winvelden met een veel te grote verlaging van de grondwaterspiegel ten opzichte van het maaiveld, geconfronteerd worden met onnodige mest verliezen naar de bodem. Die op hun beurt de groei van de gewassen onmogelijk maken. Een achterblijvende groei van de gewassen, remt ook de gewasverdamping. De invloed daarvan is veel groter dan gedacht, als gevolg van het dilettantisme.

Het is mogelijk om de transportverlaging die optreedt bij een hydrologie horizontaal, geheel te elimineren, door de winning te spreiden. Op dat moment hou je de winningsverlaging over. Die is 0.2m bij een gemiddelde neerslag van 0.8m/jaar en een porievolume van 1/3.

Hier komt ook het schaal effect bij kijken, dat samenhangt met de dikte van de watervoerende laag. Het was prof. J.J. de Vries, die tijdens de strijd om de toepassing van de achtergrondverlaging, opperde dat de schade die de agrariërs ondervonden als gevolg van de winning van water, als gevolg van het schaal effect, groter was dan de compensatie vergoeding die de waterleiding bedrijven, die de vergoeding nog op zak hadden, bereid waren te betalen.

Er ontstonden als gevolg van het dilettantisme verschillen die samenhangen met het schaal effect. Voor de schaal van het systeem van watervoerende lagen R, met R > ρ, geldt ρ ≈ 3D,  waarbij D de effectieve dikte van het systeem is.

Die dikte is ongeveer 300m bij de stuwwallen van de Veluwe en neemt snel af naar waarden net iets groter dan 15 tot 25m naarmate we dichter bij de oostgrens van ons land komen. De effectieve dikte hangt óók af van de aanwezigheid van slecht doorlatende lagen.

Tussen het winveld Rodenmors, gelegen op 24m en het natuurgebied Stroothuizen gelegen op 27m is een verval van (slechts) 3m. De ecologen waren, zoals blijkt uit werkzaamheden geflankeerd met een groot bord dat verwijst naar de EU, van mening dat Het herstel van een natte Twentse Heide, uit de jaren 60 van de vorige eeuw, zoals Marjon de Boo het omschrijft in de ondertitel van haar prachtige boek [1], opnieuw hersteld moest worden.

1. M. de Boo, Luisteren naar het Landschap, Het herstel van een natte Twentse Heide.

Aan het aantal cirkels dat ik in het intrekgebied van de waterwinning Rodenmors, geschetst heb, blijkt dat de grootste versterking kleiner is dan ongeveer een factor 20. Dit winveld heeft echter geen hydrologie horizontaal, die in de vorige afbeeldingen is verondersteld, maar een hydrologie hellend. In die gevallen wordt het maaiveld als regel gevormd in de nul-toestand door pionier gewassen die met hun wortels via assimilatie profiteren van het grondwater zonder dat er echt sprake is van kwel vorming. Die situatie is, met een andere begroeiing, vergelijkbaar met het helmgras dat de duinvorming mogelijk heeft gemaakt, of het ontstaan van bosvorming via pionier gewassen, op een bodem met stuifzand.

De parabolische oplossing voor de hoogte van de grondwaterspiegel langs de x-as, kunnen we eenvoudig bepalen omdat de grondwaterspiegel voor alle (y) dezelfde hoogte heeft, daardoor lopen alle stroombanen voor alle (x) parallel aan elkaar en kunnen we volstaan met één doorsnede, zeg op y=0. Aan het maaiveld is voor alle (x), met uitzondering van x=0, geen kwel stroom die de hoogte van de grondwaterspiegel kan stabiliseren. Dat wil zeggen dat de onderstroom, de stroming van het grondwater tussen source en drain, in de nul-toestand bestaat uit ongeveer 2/3 van de gespreid vallende neerslag, overeenkomend met het winbare en het kwel deel van de neerslag, dat pas bij een sloot bij de drain uit kan treden. Er zijn bij de stabilisatie van de grondwaterspiegel twee gevallen te onderscheiden die ik al eerder besproken heb in de paragraaf instabiel.

De driehoek golf van het grondwaterstandsverloop laat zien wat er gebeurd. De rondgaande versterking is zo groot, dat de driehoek golf bij de drain aan de bovenkant en de onderkant wordt afgeplat. De energie die nodig is om dit verschijnsel in stand te houden, komt uit de neerslag.

Er zijn twee grote nadelen van de getoonde en zojuist ook beschreven relaxatie oscillatie. Dat betreft de invloed op de gemiddelde waarde van de oplossing, die H.L.M. Rolf de doorgaande trend heeft genoemd, en ook het feit dat het grondwaterstandsverloop altijd kleine waarden aanneemt in het teeltseizoen.

De beslissing om Stroothuizen opnieuw te herstellen, was begrijpelijk, want de Twentse heide was allang niet meer nat. Maar als je de oorzaak de invloed van het winveld Rodenmors niet wegneemt blijft het, dweilen met de kraan open als je om de natuur te herstellen, het assimilatie predicaat wilt voldoen om weer een Natte Twente heide te krijgen. Juist omdat we willen dat waterwinning net zo goed samengaat met landbouw en ook met natuur zijn hoogwaardige winvelden, die de hoogte van de grondwaterspiegel nauwelijks beïnvloeden, onmisbaar om het doel: Het herstellen van de natuur te kunnen realiseren.

Conclusie 2

Als bij iets 'onschuldigs' als de winning van water, het assimilatie predicaat niet voldaan wordt, heeft dat als consequentie dat de volgende keten van oorzakelijke verbanden ontstaat.

1. De groei van de gewassen neemt af →
2. De omzetting van koolzuurgas CO2 naar zuurstof O2 neemt af →
3. Er ontstaat een kleinere gewas verdamping →
4.   en ook minder verkoeling →
5.   en ook minder bewolking →
6.   en ook minder schaduw op het maaiveld →
7. De meteorologie reageert met extremer weer →
8. Er ontstaan natuurbranden en overstromingen.

Deze keten, beschrijft bij 2. een verminderde opname van CO2 als gevolg van de verminderde groei van de gewassen en eindigt met een onbedoelde uitstoot van CO2 door verbranding van de droge stof uit de gewassen.

Ik vat het effect van deze hele keten als volgt samen: Door de afname van de groei van gewassen als gevolg van de verlaging van de grondwaterspiegel ontstaat een hele lawine van oorzakelijke effecten, in landbouw en natuurgebieden, die zorgt voor een meekoppeling die samengaat met een instabiliteit en eindigt met natuurbranden die er uiteindelijk voor zorgen dat alle stralingsenergie die in brandbare en verdroogde gewassen is opgeslagen, vrijkomt. Daarbij ontstaat wereldwijd ook nog eens een enorme uitstoot van CO2.

Dit hele proces, dat ontstaat als gevolg van de winning van water, is instabiel, en moet beheerst worden om een grootschalige verandering van het weer, het klimaat en óók de toekomst van de drinkwaterwinning veilig te stellen in alle landen van de EU en de wereld.

Dat kan het best met behulp van een industrieel project, dat via een wereldwijd intellectueel eigendom, in handen van de EU, een vliegende start kan maken.

Dit is voor het eerst dat er een oorzakelijk verband wordt aangetoond tussen de winning van (drink) water, en grootschalige klimaateffecten. Moeten we ons daar geen zorgen om maken? Nee juist niet, als we de nieuwe techniek van waterwinning met AI ondersteuning, op grote schaal gaan toepassen, dus niet alléén in Nederland maar wereldwijd, kunnen we grote stappen maken om de verdere opwarming van de aarde tegen te gaan.

De kringloop van het leven

We lossen dit probleem op door de planten/gewassen een maximale omzetting van koolzuurgas CO2 naar zuurstof O2 te laten verzorgen. Dan is er evengoed nog een ongeveer 4x zo groot deel van de kringloop van het leven waarbij de uitstoot van CO2 belangrijk is. Oók daar valt een grote bijdrage te leveren door toepassing van mestvergisting. Het valt op dat zowel de Wageningen Universiteit en óók de vereniging natuurmonumenten, vanwege de verdienmodellen, hun voorkeur uitspreken voor het zéér kostbare landgoederen met pachters project, dat in tegenstelling tot de toepassing van winvelden met AI ondersteuning, niet bijdraagt aan het herstel van de natuur.

De biotoop van het leven

De bekende [1] natuur onderzoekers Koos van Zomeren en William Reppel schreven al in 1980 over de problemen met de biotoop van weidevogels: De regenwormen worden onbereikbaar. Het grootste euvel is ongetwijfeld de diepte ontwatering. Deze auteurs benoemen de doorgaande trend die ontstaat als gevolg van de winning van water bij een hydrologie hellend, die veel overeenkomsten heeft met de globale potentiaal in het winveld, niet expliciet, maar wel de gevolgen ervan. Die overeenkomst is niet perfect, vanwege neerslag N (t), die energie in het potentiaalveld brengt. Het was al wel bekend dat de grondwaterspiegel op grote schaal lagere waarden had gekregen en dat dit vergaande effecten heeft, op de biotoop van het leven, dus al wat leeft en groeit en bloeit en ons altijd weer boeit.

1. K. van Zomeren en W. Reppel, De grote droogte in waterland, A.W. Bruna, ISBN 90 229 5269 X D/1980/0939/91
2. Wikipedia, Fop I Brouwer.
   

Van verbluffende eenvoud

Het dilettantisme in de hydrologie, heeft in Nederland geresulteerd in nieuwe wetgeving, rond de stikstofdepositie die vol met fouten zit. Die wetgeving was daardoor van een verbluffende eenvoud. Er werd een logische fout gemaakt van de vorm:

Als Frans z'n huis verlaat, gaat de verlichting uit.

Dit is een correlatie, die vaak waar kan zijn, maar het is niet een oorzakelijk verband, immers als de verlichting uit is, is het niet zeker dat onze Frans buitenshuis is. De lichtschakelaar belichaamt een andere toestand, waardoor de verlichting uit maar ook aan kan zijn.

Het zal blijken dat de hoogte van de grondwaterspiegel hmv ten opzichte van het maaiveld, zich in het teeltseizoen uitsluitend mag bewegen in het gewas specifieke interval {l,h} om het herstel van de natuur mogelijk te  maken.