Het oppervlak van de korrels, waar het polaire watermolecuul zich via adhesie aan hecht, is fenomenaal. Als we aannemen dat de korrels een diameter hebben van 1mm dan is het oppervlak per m3 in de orde van grootte van 1000m2 per m2 oppervlak. Daarmee is het oppervlak waarmee de bodem ademt vergelijkbaar groot met het oppervlak van de longen. 

Dit verklaart ook waarom lössgrond, met z'n kleinere korrels, van nature een vruchtbare bodemsoort is. Het fenomenaal grote oppervlak is van groot belang voor de natuurlijke nitrificatie en zorgt er, samen met de entree, ook voor dat de depositie van stikstof geen rol van enige betekenis speelt.